Studia podyplomowe
Halka - pierwsza opera narodowa
Data publikacji: wtorek, 6 grudnia 2011
16 grudnia 2011 r. w Operze Krakowskiej odbędzie się premiera „Halki” Stanisława Moniuszki z librettem Włodzimierza Wolskiego. „Halka” to pierwsza opera narodowa. Siła przyciągania tego dzieła dla wielu pokoleń realizatorów i odbiorców polegała przede wszystkim na jego polskich treściach – w warstwie muzycznej jak i w sposobie przedstawienia rzeczywistości. Twórca obecnej inscenizacji, Waldemar Zawodziński, przy zachowaniu tradycyjnych wartości utworu unika rodzajowości i cepeliowskiej stylistyki. „Halka” w jego interpretacji nie jest opowieścią o biednej dziewczynie skrzywdzonej przez pana, ale o ślepej miłości, wbrew porządkowi społecznemu i przyjętym zwyczajom. Zuniwersalizowany obraz świata przybliża opowieść sprzed dwóch wieków do czasów współczesnych, przywraca jej aktualność w warstwie społecznej i obyczajowej.
„Halkę” wystawiamy w opracowaniu muzycznym Łukasza Borowicza. Partię tytułową śpiewają znakomite sopranistki – Magdalena Barylak, Ewa Biegas i Ewa Vesin. W partii Jontka występują, cenieni nie tylko na polskich scenach, Vasyl Grokholskyi, Tomasz Kuk i Tadeusz Szlenkier. W roli Janusza usłyszymy Mariusza Kwietnia, solistę Metropolitan Opera w Nowym Jorku, a w roli Stolnika Aleksandra Teligę, zaliczanego dziś do czołówki europejskich basów.
Pierwsze wystawienie „Halki” na scenie Opery Krakowskiej odbyło się 17 marca 1958 roku za dyrekcji Mieczysława Drobnera. Muzycznie spektakl przygotował Zbigniew Chwedczuk, reżyserował Jerzy Merunowicz, dokoracje i kostiumy były dziełem Karola Frycza i Wojciecha Długosza, za choreografię odpowiadali Mikołaj Kopiński i Zbigniew Pieńkowski. Partię Halki śpiewała Teresa Żylis-Gara. Był to debiut sceniczny młodej śpiewaczki jeszcze przed jej wielką światową karierą. Partnerował jej utalentowany, występujący później na scenach Belgii i Austrii Bronisław Pawlus. Mimo niepochlebnych ocen, dotyczących głównie inscenizacji i poziomu muzycznego, „Halka” utrzymała się w repertuarze do sierpnia 1965 roku.
Więcej informacji na stronie Opery Krakowskiej »