Małopolskie Centrum Edukacji

Akcja integracja bis

Data publikacji: wtorek, 29 października 2013 Ostatnia aktualizacja: środa, 13 listopada 2013

Pierwsza wycieczka klasowa (a wycieczki zazwyczaj, obok wielce edukacyjnego charakteru, służą integracji) integracyjna może i była, ale wtórnie, bo do wycieczki klasa przystąpiła już nad wyraz zintegrowana. Zintegrowanie nastąpiło gdzieś w okolicach pierwszego tygodnia nauki, a na wycieczkę udało nam się wyrwać pod koniec drugiego miesiąca nauki w naszej świeżutkiej, przytulnej szkole…

Obawy o zachowanie się niektórych naszych pociech w miejscach publicznych, przed obcymi prelegentami, okazały się płonne… W muzeum wszyscy byli nad wyraz skupieni i spokojni…

Zanim przekroczyliśmy granice świątyni wiedzy, ogrody przymurowe odbijały się zgłuszonym echem atmosfery piknikowej…

Adam i Tomek w innym kadrze, penetrowali park, wtopieni w tło krakowskiego pejzażu a la Wyspiański…

Prehistoria Małopolski i zmumifikowany świat Starożytnych Egipcjan trzymały nadpobudliwość młodzieży w edukacyjnych (niezbyt lubiane przez uczniów słowo) ryzach.

Królowa Gimbazy rozmarzona w melancholijnym otoczeniu zmumifikowanych władców…

Rząd dusz, skupionych nad pozagrobowym życiem egipskich ciemności…

Ania najskrupulatniej notująca wszystko, niezależnie od niedoborów światła i Ola z braku środków piśmienniczych i glinianej tabliczki, wchłaniająca bezpośrednio z zapisków Ani to, co warte zapisania…

Tak skupionego i zasłuchanego Adama próżno by szukać w codzienności murów gmachu szkoły…

Sebastian wtopiony w zrekonstruowane postacie z różnych epok, reprezentujący stylistykę ściśle współczesnego młodzieńca…

Oprócz wygrzebanych wraz z archeologicznymi badaniami mądrościami tysiącleci minionych dowiedzieliśmy się, że figurki zwierzątek skrupulatnie gabarytowo rozrysowane niekoniecznie w takiejże skali trafiły na zamówienie do muzeum, a często były to zwykłe figurki zwierzątek ze sklepu z zabawkami…

Kino trochę rozwydrzyło naszych przegrzecznie ułożonych uczniów, głównie za sprawą muchy, która się stała główną atrakcją imax-owego ogromnego ekranu, w który 3D wchodziliśmy siedząc wygodnie w fotelach.

Na temat filmu po seansie są tak różne opinie jak różne są konstrukcje psychiczno-mentalne całej naszej grupki indywidualistów.

Kierowca w rozweselonym busie z nami wytrzymał, wróciliśmy cali i zdrowi, bogatsi o nowe doświadczenia, to, co się podobało, uznajmy za dobre, a co się nie podobało puścimy w niepamięć, albo będziemy zadowoleni chociażby z tego powodu, że umiemy wyrażać dla swojego „nie” całą gamę argumentów „dlaczego”…

zdjęcia: Tomek Mikołajczyk (uczeń kl. I), Bożena Mikołajczyk, Krzysztof Wojdyło

poprzednia wiadomość | powrót do listy | następna wiadomość